Tarih Öncesi Arkeolojisi insanlık tarihinin %99’undan daha fazla bir bölümünü kapsayan uzun bir süreci  inceleyen bir anabilim dalıdır. Söz konusu anabilim dalının incelediği malzemeler arasında yontmataş, sürtmetaş ve kemik aletler yoğun olmakla birlikte seramik ve mimari kalıntılar da söz konusu alanın önemli çalışma konuları arasındadır. Tarih Öncesi Arkeolojisi söz konusu malzemeler üzerinden bu uzun zaman dilimi içindeki insanı ve onun yaşam biçimi ile davranışlarına ilişkin tüm olguları kronolojik bir düzen ve yaşadığı doğal çevre ile bağlantılı olarak incelemektedir. Bu bağlamda zooarkeoloji, ekoloji paleobotani, palinoloji, sedimantoloji, klimatoloji, stratigrafi, fiziki antropoloji, paleoantropoloji, jeoloji, gibi birçok bilimdalı ile ortak çalışmalar yürütür. Bu unun yanı sıra arkeoloji biliminin sahip olduğu bilimsel araştırma yöntemlerini, kazılar ve yüzey araştırmaları, kullanarak tarihöncesi dönem insan topluluklarının yaşam ve davranış  biçimlerini (yaşam ve inanç sistemleri, yerleşim biçimleri, ölü gömme adetleri, ekonomik yapılanmaları, demografik özellikleri, vb.) anlamayı, anlamlandırmayı ve bilimsel bağlamda kurgulamayı hedeflemektedir. Dolayısıyla Tarih Öncesi Arkeolojisi, en eski yontma taş aletlerin yapımıyla başlayan taş çağlarından yazının kullanılmasının başladığı sürece kadar geçen zaman dilimi içinde insanı sosyal, kültürel ve ekonomik bağlamda araştıran ve bu bağlamda arkeolojik kurgular öne süren bir bilim dalıdır.